Franz Kafka’nın eseri “Dönüşüm”, bir insanın böceğe dönüşmesiyle ilgili grotesk bir hikâyeden çok daha fazlasıdır; insanlık durumuna dair keskin bir alegoridir. Fantastik görünümünün ötesinde, Gregor Samsa’nın trajedisi günümüz toplumundaki pek çok insanın varoluşundan o kadar
Fenomenoloji, felsefî bir disiplin olarak yalnızca nesnelerle değil, aynı zamanda bu nesnelerin bilincimize nasıl göründüğüyle ilgilenir. Bu yaklaşımı, çağdaş insanın en büyük dehşetlerini – yani rasyonel ayrımcılığı ve soykırımı – anlamak için uyguladığımızda, yalnızca tarihsel
Dünya yalnızca gözlemlenebilir nesnelerin bir toplamı, kuru bir coğrafya haritası ya da kör bir fizyolojik mekanizma değildir. O, metafizik özünde bir tattır. Bu tat duyularla değil, ruhla algılanır. İşte modern hayatın kaybettiği gözlem de buydu:
“Ekoloji” kavramı genellikle bizi doğal dünyaya götürür: korunması gereken ormanlar, temizlenmesi gereken nehirler ve özen isteyen kırılgan bir biyosfer. Ancak daha da temel bir ekoloji vardır: manevi ekoloji – insanın iç ekosistemi. Bu ekosistem inançlarımızdan,
Bu metnin başlığında, Allah’la olan bağın tazeliği ve güncelliğiyle ilgili düşünce akışının özü özetlenmiştir. Mümin, söz ve fiiller arasındaki bağlantıyı, Peygamber Efendimiz’in (s.a.v.) evrensel ve metafizik kişiliği olmadan asla uyumlu hâle getiremez ve çerçeveleyemez. Peygamber
Modern dünya bize özgürlüğü, altınla örtülmüş zincirlerle dolu bir sokaklar şehri arasından seçim yapabilme gücü olarak sunuyor. Bizler kapıyoruz, seçiyoruz, biriktiriyoruz – arzularımızın kölesi olup çıkıyoruz; tıpkı kendi yaptığı bala boğulan bir kelebek gibi. Zamanımızın
Yazı, dijital çağımızda anlamını yitirmemiştir ancak rolü ve bağlamı, yeniden değerlendirme gerektiren köklü bir dönüşüm geçirmektedir. Hızlı bilgi akışı, geçici videolar ve yapay zekânın ürettiği metinlerle aşırı yüklü bir zamanda, elle yazmak veya düşünerek yazmak, isyancı ve özünde
İnsan hayatı, sürekli çatışan iki görünmez gücün – çaba ihtiyacı ile sükût ihtiyacının – iç içe geçtiği karmaşık bir manzaradır. Bu gerilim, sadece tesadüfi bir çatışma değil, insan varlığının doğasının derin bir yansımasıdır. İslam, bu
Arendt (Hannah Arendt) geçen yüzyılın ellili yıllarında modernitede kötülüğün doğası hakkındaki felsefi tartışmayı başlattı. Kötülüğün sıradanlığı üzerine tezi, kötülüğün insan beklentisinin ufkunu yok eden ve bilinçli yaşamın olağan seyrini aşan bir şey olduğu yönündeki standart
Etrafımdaki her şey suyun kendisidir. Görünürde arazi yok. Gökyüzü ve deniz birleşiyor, biri diğerinin nerede başlayıp nerede bittiğini bilmiyor. Ellerim yüzüyor. Ayaklarım yüzüyor. Saçlarım etrafımda uçuşuyor. Sırtım yüzeyde yüzüyor. Güneş yüzümü yakıyor, kör ediyor. Gözlerime
