Kuzey Makedonya’da son seçimlerde 6 milletvekili kazanan Levica (Sol Parti), milletvekillerinin seyahat masraflarına sınırlama getirilmesini önerdi.
Levica sözcüsü ve milletvekili Amar Mecinovik tarafından bugün düzenlenen basın toplantısında milletvekillerinin seyahat masraflarına sınırlama getirilmesini önerdi.
Levica, bir anti-establishment (kurum karşıtı) parti olarak, milletvekillerinin yolculuk masraflarının kısıtlanması gerektiğini savundu. Mecinovik, partilerinin bu tür “yöneticilik ayrıcalıkları”na karşı çıktığını belirtti ve şu ifadelerde bulundu:
“Bizim partimiz yol masraflarını almaz ve almayacak. Bu masrafların sınırlanması için mantıklı bir yasal düzenleme yapılmasının gerekli olduğunu düşünüyoruz. Yol masrafları, yöneticiler tarafından sıkça suistimal ediliyor, bu da halk arasında büyük bir hayal kırıklığı yaratıyor. Bizim önerimiz, yol masraflarının her 100 kilometre için 6,5 litre yakıtın piyasa fiyatına göre hesaplanmasıdır. Bu, tüm parlamento için daha gerçekçi ve mantıklı bir çözüm olacaktır ve milletvekillerinin devlet bütçesinden aldığı astronomik meblağlara son verecektir.”
Mecinovik, Levica’nın yol masraflarının tamamen kaldırılmasından yana olduğunu, ancak bu önerinin çoğunluk tarafından kabul edilmesi için öneriyi bu şekilde sunduklarını belirtti. Makedonya’nın en yoksul Avrupa ülkelerinden biri olduğunu ve halkın yaşam koşullarının giderek kötüleştiğini vurgulayarak, yöneticilerin sorumsuz davranışlarının ve ayrıcalıklarının kabul edilemez olduğunu ifade etti.
Ayrıca, Levica’nın sadece halkın çıkarları için savaştığını ve yöneticilerin keyfi davranışlarına karşı çıktığını belirtti. Partinin temel amacının, tüm vatandaşlar için çalışan adil bir sistem kurmak olduğunu ifade etti.
Mecinovik, diğer partilerin milletvekillerinin, yol masraflarının yanı sıra, “depreciation” (amortisman) ve “toll fees” (geçiş ücretleri) gibi masraflar da aldıklarını, hatta bazı milletvekillerinin mazot gibi daha pahalı yakıt kullanıyormuş gibi masraflar aldığını söyledi. Levica olarak kendilerinin hiçbir şekilde yol masrafları almadığını, çünkü yöneticilerin maaşlarının bu tür masrafları karşılayacak kadar yeterli olduğunu vurguladı.
Levica milletvekillerinin, özellikle uzak bölgelerden gelenler olmasına rağmen, kendi kira masraflarını kendi milletvekili maaşlarından ödediklerini belirtti.
Son olarak, Mecinovik, milletvekillerinin yol masraflarını almayı genellikle bir “strateji” haline getirdiklerini ve bu tür durumlardaki kamuoyu baskısının önemine dikkat çekti.
