Hava bugün yorgun. Güneş yüzünü gizlemekte kararlı. Yağmur esenliğini getirmiş de kendi gelmekte gecikmek ister gibi. Rüzgâr, kopacak büyük fırtına öncesi sessizliğini koruyor. Varlığını idrak eden her kul, konağın varisi olma derdinde. Unutuyor insanoğlu ahşap
İnsan hayatla kelimelere verdiği anlamla bağ kurar. Fuzuli, Peygamber (s.a.v)’e duyduğu sevgiyi anlatmak için Su Kasidesi’nde: Saçma ey göz eşkten gönlümdeki odlare su Kim bu denlü dutuşan odlara kılmaz çâre su demiştir. Daha önce Mevlâna
“Toprağın lisanını unutma” demiş meczup. Öyle diyor Gökhan Özcan bir yazısında. Ben de emanet gibi her gün dinliyorum toprağın sesini. Yokluyorum yüreğimi bu gün bana ne anlatacak diye. Toprak demek; çok şey demek... Tarih demek,
Bugün size düşler dünyasından seslenmeye geldim. Çünkü hikâyelerimizi en çok orada istediğimiz gibi tamamlayabiliriz. İnsanın yüzünü makyajla boyadığımız gibi kalbini de kolayca güzelliklere boyayabilmek mümkün müdür? Hızlı koştuğumuz kadar varacağımız yere doğru yavaşladığımızın idrakinde olabilmek
“Deneyim” yaşanarak elde edilenlerin tamamıdır. Bir de daha derin anlamı var ki yaşadığımız dünyada her insanın kendini az da olsa içinde bulduğu oluştur. Birileri oyun kuruyor. Biz de o oyundaki oyuncaklarız. İzliyoruz ama hiçbir şey
Çanakkale Zaferimiz münasebetiyle şiirler okuduk, türküler dinledik; şehitlerimizi, Mehmet Akif, Nurettin Topçu, Necmettin Halil Onan, Arif Nihat Asya ve vatanı için sessizce çalışıp didinen daha nice kahramanlarımızı yad ettik. Amaç o günü hatırlamak, hatırlatmak bir
