Okurlarım bilir. Bir kaç istisnai durum hariç Türkiye’de olan bitenle ilgili yazılar hiç kaleme almadım. Türkiye’de kalem oynatan ve bunun hakkını veren onlarca yazar mevcut. Bir ben eksikttim. Yazmamamın asıl nedeni bu değil. Nedenlerin arasında bu da var tabi. Fakat Makedonya’da bir avuç yazar varken ve yaşadığımız yerin sorunlarını kalemimiz döndüğünce yazmak varken, neden ihtiyaç olmayan bir alana el atalım? ‘İyi de attığın bu başlık ne ola be cancazım?’ dediğinizi duyar gibi oluyorum. Evet. Doğru okudunuz. Zaten öyle okuyun diye öyle yazdım. Peki farklı yazıp ta farklı okumanızı isteyenlere olabilir mi? Olmam mı? Olur elbet, olur. Şimdi de ne zırvlayor bu yine der gibi bi haliniz var. Haklısınız da. Onu da açıklayayım, belli ki Fransız kalmışsınız. Nedense Fransız moduna girmeyi çok severiz. Balkanlı oluşumuzdan mıdır, yoksa bu yörenin havasından, suyundan bilinmez ama çoğu zaman Fransız takılırız. Lafı uzatmayayım. Balkanlılar uzun laftan da sıkılır. ‘Sadede gel be adam, başlıktan dolayı iki dakika mı ayırdım, tüm zamanımı alma yapacak daha önemli şeylerim var’ dediğinizi duyar gibiyim. Daha önemli şey derken cancazlarım? Herneyse… Geçen bir yazı okudum. İsmi lazım değil bir gazetede ismi lazım değil bir yazarın yazdığı ismi lazım değil bir yazı. Zaten adından da belli ismi lazım değilgiller bunlar. Heyhat bazen isimlerini hatırlatıyorlar. Geçmişlerini de bazen hatırlayaveririz. Bu ismilazımdeğilgiller bir kaç yıldan beri toplumda bulamadıkları desteğe rağmen kamuoyu oluşturmanın peşindeler. Paralarıyla, gazeteleriyle, okullarıyla ve biriktirdikleri tüm güçleriyle Türk hükümetine saldırıyorlar. Saldırsınlar, salıdırsınlar tabi herkes mizacının gereği neyse onu yapar. Asıl sorun bu değil. Sorun biz ne yapıyoruz? Televizyonda Erdoğan’ın konuşmalarını izlerken ağlayan, AK Parti’nin yüzde kırklara düştüğü gün kutlamaya hazırlanıp da matem gününe bürünen, AK Parti’nin kaderi ümmetin kaderi diyen bizler ne yapıyoruz? Bunlara karşı bir sözümüz yok mu? ‘Arttık yetti bre’ demenin zamanı gelmedi mi? İsmi lazım değil bu zat yazısında gaybı bir tek Allah bilir deyip te gayptan haber verircesine AK Parti’nin geleceğinin hellak olmak olacağını yazar fakat biz yine susarız. Haklı oldukları davada susanlara ne derlerdi unuttum. Dilsiz şeytanlar mı?
AK Parti Bizim Neyimiz Olur?
Arnavut akrabalarımın bir yemeğindeyim. Masada hararetli bir tartışma var. Bana bakmayın şekerim, bu sefer taartışmayı ben başlatmadım. İnanmadınız değil mi? Bende inanmamıştım. Herneyse… Tartışma konusu Türkiye ve Rusya. Biri Türkiye’nin gücünden bahsediyor. Rusya’yı dağıtır falan filan diyor. Gaza gelmiş mübarek. Oysa herkes farkında, Soğuk Savaş döneminin Doğu blokunu oluşturan bir gücün alelade bir lokma olmadığı. Mikrofon ister istemez masada tek Türk olan bana uzatılıyor. Bense Rusya’yı destekleyerek beklenilmeyen bir yanıt veriyorum.(Yuhh, ohaa, pess okuyucu bunu demiş olsa gerek). Yok yok amacım farklı. Bir Arnavut kardeşimin Türkiye’yi desteklemesi çok hoşuma gidiyor. Yılların özlemi bu siz anlamazsınız. Ne yalan söyleyeyim benden daha başarılı abimiz. Kitaplarında Osmanlıyı öcü, zalim, barbar olarak gösterilen bir millet bugün Türkiye’yi Türklerden çok savunuyor. İsmilazımdeğilgiller gibi değil. Hiç bir çıkarları yok. Tertemiz duygularıyla Erdoğan’dan bahsedince Baba lakabını kullanıyorlar. Siz anlamazsınız bunu şakirtler, anlamazsınız! Şimdi burda AK Parti’nin geleceği ne olacakla ilgili olan kısım nerde diye soranınız olacak. Yok. Biz geleceği bilemeyiz der ve ona inanırız, birileri gibi gaybı Allah bilir deyip te gaybtan bahsetmeyiz. Gaybı bilmeyiz ama bir şey biliriz. Bu ismilazımdeğilgillerin isimleri birgün unutulacak ama, herzaman hakı savunan Erdoğan gibi liderlerin isimleri her zaman hatırlanacaktır.
