21 Aralık Türkçe Eğitim Bayramı’na Dair

Bu gün yaklaşık iki yüz elli milyon kişinin konuştuğu Türk dilinin oluşumu eski çağlara dek uzanır. Türkler’in İslâmiyeti kabul etmelerinden sonra Arap ve Fars dillerinin tesiri altında kalır. Bu etkileşimi gerek Karahanlılar ve gerekse Selçuklular ve Osmanlılar zamanında yazılan edebî eserlerde açıkça görebiliriz. Fakat yine de Türk dili, geçmişinden aldığı manevi güçle ve kendine has özellikleriyle Anadolu coğrafyasında özünden bir ödün vermeden gelişmeye devam eder. Daha sonra Osmanlı İmparatorluğu’nun kurulmasıyla daha da gelişerek Anadolu’dan Balkanlar’a kadar yayılır. Altı asrı aşkın bir süredir de bu coğrafyada konuşulmaya devam edegelmiştir.

Osmanlı’nın çekilmesini müteakip Balkanların önemi yadsınamaz ülkelerinden biri olan  Makedonya’da, Türkçe’nin ve Türklerin zorlu bir sınavdan geçtiği hepimizin malumu. Gerek bireysel gerekse teşkilatlanma çabalarının neticesinde Türkçe’nin yüzü tekrer gülmüş ve 1944 yılından itibaren faaliyete geçen Türkçe eğitim, 2007 yılında resmi bir hüviyet kazanmıştır. Bu tarihten itibaren her yıl 21 Aralık’ta “Türkçe Eğitim Bayramı” adı altında kutlamalar yapılmaya başlanır. Türkçe eğitimin resmi bir kimlik kazanması, biz Makedonyalı Türkler için hayli önem arz eden bir gelişmedir.

Bahsi geçen tarihten itibaren kutlanmaya başlanan Türkçe Eğitim Bayramları’nda, Türkçe eğitime dair yapılan konuşmaların çoğu -ne yazık ki- neredeyse aynı: “Türkçe eğitimde birtakım sorunlar var..! Temennimiz odur ki, gelecek yıl bu sorunlar çözülmüş olsun..!” Birbirinin aynısı olan bu resmi konuşmalar, eğitimi aksatan kitap, Türkçe öğretmen açığı, ulaşım vb. gibi temel sorunların hâlâ var olduğunu ve Türkçe eğitimde mesafe katedilmediğini gösterir. Bu tür problemlerin olduğuna Türklerin yaşadığı farklı bölgelerde gözlemler yaparak şahit olduk. Örneğin, 2017 yılında Karbintsi/İştip belediyesine bağlı Poçuvalı ve Ojalı köyü öğrencileri, ulaşım sorunları nedeniyle okula gidemediler. 2018 yılında ise, Vasilevo/Strumica belediyesine bağlı Yüksek Mahalle köyü ilkokul öğrencileri, eğitim dönemi başladıktan anca 3 ay sonra Türkçe kitaplarına kavuştular. Bu örnekleri daha da çoğaltabiliriz. Ancak, burada şunu belirtmemiz gerekir: Türkçe eğitimde bu tür sorunların olması, hem devletin hem de mevcut Türk siyasi partilerinin konuya ne derece önem verdiklerinin bir göstergesidir.

Eğitimin gelişmesine/iyileşmesine engel olan bu tür problemler varken, Türkçe eğitimin bir “bayram” olarak kutlanmasının ne kadar doğru olduğunun cevabı muamma özelliğini hep koruyacaktır.

Asırlar boyunca bu coğrafyada konuşulan Türk dilimiz daha canlı tutulursa ve Türkçe eğitimdeki buna benzer sorunlar çözülürse, Türkçe Eğitim Bayramı tam bir “bayram” anlamı kazanacaktır. Temennimiz odur ki, devlet ve Türk siyasi partileri söz konusu problemlere daha çok dikkat çekip bu yılın sonunda 21 Aralık’ta kutlayacağımız Türkçe Eğitim Bayramı’nı tam manasıyla idrak edelim.