Kitap ve Analiz

Kitap yazmak bir yazar için için ne kadar çok önemli ise, yazdığı kitabının okurlarından gerekli ilgiyi görmesi ve okunması da bir o kadar önemlidir. Zira kitap uzun ve yorucu bir çalışmanın eseri olarak  okuyucu kitlesine arz edilir. Ülkemizde ki kitap okuma alışkanlığı gelişmiş, Batılı uygar ülkelere göre maalesef arzu edilen bir düzeyde değildir.

Maalesef ülke olarak kitap okumayı sevmiyoruz. Geleceğini öğrenebilmek için 20 TL.’ye kahve falına baktıran toplum 10 TL. vererek bir kitap satın alıp okumaz. Unutmayalım ki, yüce dinimiz İslam’ın ilk emri ” Oku” diye başlıyor.

3 Kıta’ya hükmeden bir imparatorluğun torunları olarak, Dünya tarihini yazmak ile övünüyoruz ancak, kendi tarihimizi yazmadık ve okumadık. Mili Tarihine, Milli Kültürüne ve Milli Edebiyatına yabancı nesiller yetiştiriyoruz.

2013 yılında biz göçmenlerin eski Yugoslavya’dan Anadolu’ya gerçekleştirdiğimiz göç ve sebeplerini, Göç öncesi ve sonrasını, Türkiye’de yerleştiğimiz Manisa Şehrinin 1960 / 90 yılları arası dönemini anlattığım Manisa – Akhisar Belediyesi ve İzmir – Konak Belediyesi tarafından iki ayrı basımı gerçekleştirilen ”Bistra’nın Kardelenleri” isimli kitabımı yazdım.

Akhisar Belediyesi ile Gostivar Belediyesi Kardeş Belediyeleri olmaları nedeniyle, Akhisar Belediyesi Gostivar Belediyesinin  yazılı talebi üzerine çok sayıda kitabımı Gostivar halkına göndererek, Makedonya’da yaşayan Türk kardeşlerimiz ile buluşturarak Kültürümüze ve Edebiyatımıza büyük bir katkıda bulunmuştur.

Makedonya’nın İştip Gotse Delçev Ünv. Türkoloji Böl. Öğr. Üyesi ve ayrıca ”Balkan Yazarlar Birliği” Kurucu Üyesi olan  Yrd. Doç. Dr. Zeki GÜREL de ”Bistra’nın Kardelenleri” kitabımı bir şekilde temin etmiş, okumuş ve analiz etmiş.

Makedonya’da yayınlanan haftalık Türkçe Gazete olan Yeni Balkan Gazetesinin 4 Nisan 2016 tarihli sayısında, Gazete de ki ”BALKANNAME -10” Köşesinde, ”BİSTRA’NIN KARDELENLERİ – KOKICI CVETI OD BİSTRA PLANINA” başlığı ile yorumlamış.

21 Aralık 2016 tarihinde Makedonya da Türkçe Dili Bayramı Töreni için davetli gittiğim Üsküp’te Zeki GÜREL Hocam bana gazetenin bir nüshasını hediye etti. Ben de Zeki GÜREL Hocamın analizini sizinle paylaşıyorum…

Okuyun, görün Zeki Hocamız kitabım hakkında neler yazmış;

”Bizler Makedonya Göçmenleriyiz.

Asla ve asla Makedon değiliz!

Bizler Evlad-ı Fatihan yadigârıyız.

Bizler Atatürk’ün hemşerileriyiz.”

Diyen İlber Şiyak 2011 Yılında da ”Makedonya Rekalar Kazasında Türk İzleri” adlı bir kitap yayınlamıştı. İlber Şiyak Makedonya’nın Batısında yer alan Jirovnisa Köyünde doğdu. 1960 yılında ailesiyle birlikte Türkiye’ye göç etti. Halen Manisa’da yaşamakta. 1992 yılında kurulan ” Manisa – Makedonya Göçmenleri Kültürünü Yaşatma ve Dayanışma Derneği”nin Kurucularından birisi ve, Manisa’da ilk Rumeli Saz Ekibiyle birlikte ilk Rumeli Halk Oyunları Ekiplerini kuran biri.

1980 yılından beri Müzik ile uğraşıyor. Anne tarafından hepsi halen Makedonya’da yaşayan İlber Şiyak, zaman zaman doğum yeri Makedonya’ya gelmiş, gezmiş ve  inceleme, araştırmalar yapmış. Kendi deyimiyle Makedonya’da  gitmediği görmediği bir yer kalmamış. O şöyle diyor;

 

”Göçe zorlandığınız ülkede Türk, Göç ederek geldiğiniz ülkede Göçmen olmanın ne demek olduğunu yaşayarak öğrenen, ailenin parçalanmasını, göç ve çilesini, o sefalet ve yokluk içinde geçen  yılları, gelinen ülkenin dilini konuşamamanın zorluğunu bire bir yaşayan birisiyim.”

( shf. 175).

İlber Şiyak, “Bistra’nın Kardelenleri” adlı kitabında Manisa’da yaşayan Evlad-ı Fatihan torunu Makedonya Türklerinin 1960 öncesi ‘Makedonya’da   ki hayatlarını ve 1960 sonrası gerçekleşen Hicret dalgasının ardından günümüze kadar geçen süre içinde Manisa’da yaşadıklarını, gerçek hayat hikâyelerini dayanarak belgesel bir şekilde okuyucusuyla paylaşıyor.  Araştırmacı- Yazar bunu yaparken “Tahkiye-Hikâye ” ederek anlatmanın imkânlarından faydalanıyor ve iki bölümde anlatımını gerçekleştiriyor.  “Bistra’nın Kardelenleri” ve “Bir Kufer bir Sandık” …

Zaten bildiğimiz ama birilerinin ısrarla, kirli emelleri için halktan sakladıkları bir gerçek bu kitapta karşımıza şöyle çıkıyor. “1952-62 yılları arasında, Türkiye Cumhuriyeti ile Yugoslavya Federal Cumhuriyeti arasında karşılıklı Serbest Göç anlaşması imzalanmıştı.

Bu ikili anlaşma çerçevesinde Türkiye’den bir yakınının garanti etmesi, Nüfus kayıtlarında Milliyeti Türk ve Dini Müslüman olarak yazılı bulunan herkes T.C Üsküp Başkonsolosluğundan göç vizesi alabiliyordu. (Shf. 22 )

Yugoslavya Devleti bu insanlara ve eşlerine zulümde sınır tanımamıştır.

Özetle söylemek gerekirse Müslüman Türkler Hicrete zorlanıyor. Milliyet meselesi her şeyden ziyade mensubiyet meselesidir. Kişi kendisini ne hissediyorsa o dur.

Bundan gayrısı ilmi değil siyasidir.

Bu kitaba konu olan kardeşlerimize siz kendinizi ne hissediyorsunuz diye sormadan, onların kendilerini ne hissettiklerini yazımızın girişine aldığımız mısralar da net bir şekilde ortada iken, bu insanlar üzerinden hem Türkiye’de , hem de Makedonya’da toplum mühendisliği yapma çabalarına ve Ulusal-Uluslararası siyasî çıkar hesaplarına karşı insanlık adına çok uyanık olunmalıdır diye düşünüyoruz.!

Bu Kitap;

Makedonya ile ilgili olarak benim kafamda ki bazı soru işaretlerine cevap veriyor. Bir Muhacir çocuğu olarak bu kardeşlerimin neler hissettiklerini ve yaşadıklarını gayet iyi anlıyorum.

Bazı şeyleri anlayabilmek için ancak yaşamak lazım.!

İlber Şiyak’ı bu belgesel nitelikli çalışması için kutluyorum. Bu e seri yayına dönüştürerek okurlarla buluşturanlara da teşekkür ediyorum.

Ve bir dileğimi de tekraren belirtmek istiyorum. Balkan Muhaciri olan her kardeşimiz bu Hicrete dair hatıralarını yazıp yayına dönüştürmelidir.

Yaşananlar bir daha yaşanmasın diye!

Yrd.Doç. Zeki Gürel. / Üsküp- Makedonya. 4 Nisan 2016.

Yeni Balkan Gazetesi

Sayın Hocama bu Analizinden dolayı kalbi şükranlarımı sunuyorum.